کلباسی آنلاین

روزهای گذشته شعری سرودم پیرامون بحثی که این روزه هر جا من حضور دارم مطرح است، و آن بحث شیرین سربازی است. بخوانید:
  
به هرکجا که روم بحث خوب سربازی است
سخن ز خدمت و کارتش که در بر من نیست
 
یکی بگویدم احسنت از این اراده تو
یکی بگویدم اینک زمان رفتن نیست
 
یکی بگویدم الان چه می شود نروی؟
یکی بگوید راهی به غیر رفتن نیست
 
یکی بگویدم آش خور، کچل، جناب سروان!
یکی بگویدم آنجا غذاش خوردن نیست
 
ز بس که نیک و بد از این و آن شنیدم من
خلاصه اینکه مرا طاقت شنیدن نیست