زندگي واسه آدما مثل یه دفتر ۱۰۰ برگه
اولش خوش خط مينويسي و دوست داري به آخرش برسي
وسطاش خسته ميشي بد خط مينويسي و هي برگه حروم ميکني
اما آخرش که رسيد جا کم مياري حسرت ميخوري که چرا برگه هاشو حروم کردي...